แชงกรีลา ย่าติง ลี่เจียง

22 ตุลาคม 2557

เมื่อคืนหิมะตก เช้านี้เปิดประตูออกมาจากโรงแรมจึงขาวโพลนไปหมด ฟ้ายังขมุกขมัวอยู่ เมฆหมอกปกคลุมทั่วหุบเขามองอะไรแทบไม่เห็น ก๊อกน้ำก็แข็งเปิดไม่ออกอีกแล้ว ต้องแปรงฟันจากขวดน้ำดื่มอย่างเคย

ต่อกับผมออกไปยืนถ่ายรูปภูเขากัน พอพระอาทิตย์ขึ้น เมฆหมอกก็ค่อยจางลง เริ่มมองเห็นท้องฟ้าสีฟ้า มองไปข้างหลังเห็นพรรคพวกกำลังเดินไปร้านอาหารกันแล้ว ผมขอเฝ้าภูเขาอีกสักพัก เพราะหวังว่าจะได้เห็นแสงอาทิตย์สีทองทาบภูเขาหิมะข้างหน้า แต่รอแล้วรอเล่าแสงก็ไม่จับเสียทีทั้งที่ฟ้าค่อนข้างเปิดแล้ว เข้าใจว่าทิศทางคงไม่ได้ จึงเก็บกล้องเดินไปสมทบที่ร้านอาหาร คงได้เวลากินพอดี แต่พอเดินกลับไปก็เจอพรรคพวกเดินออกจากร้านด้วยสีหน้าแปลก ๆ ได้ความว่า ไม่ได้กิน เพราะพวกเราลงมาสาย นัดไว้เจ็ดโมงแต่ดันลงมาแปดโมงครึ่ง โดนเจ้าของร้านด่าเปิดเปิง คนอื่นฟังไม่ออกไม่รู้สึกอะไร เท้งฟังออกจึงรับไปเต็ม ๆ

































วันนี้เป็นวันสุดท้ายในย่าติง เหลืออีกเป้าหมายเดียวคือเจินจูไห่ เรานั่งรถบัสมาลงที่จุดลงรถใกล้ชงกู่เช่นเดียวกับเมื่อวาน ยืนกินผลไม้อาหารแห้งสักหน่อยเป็นมื้อเช้า แล้วก็ค่อย ๆ เดินไปชงกู่ซึ่งมีทางเดินเป็นตะแกรงเหล็กอย่างดี ทางเดินผ่านป่าขึ้นไป ต้นไม้สองข้างทางสวย ยิ่งเช้านี้มีหิมะปกคลุมบาง ๆ ก็ยิ่งสวยขึ้นไปอีก เป้าหมายวันนี้อยู่ไม่ไกล จากชงกู่ขึ้นไปเจินจูไห่แค่กิโลเดียว พวกเราจึงเดินทอดน่องชมวิวกันกันสบาย ๆ ไม่ต้องเร่งอะไรกันแล้ว