หวงซัน หงชุน 2009
11-18 ต.ค. 2552
16 ตุลาคม 2552
อาหารเช้า
เช้านี้ตื่นแบบสบาย
ๆ กินก๋วยเตี๋ยวที่โรงแรมเป็นอาหารเช้า รถโดยสารประจำทางจะผ่านมาเวลา 10 โมง ซึ่งอาแปะเจ้าของโรงแรมนัดไว้ให้แล้ว ดีจริง ๆ เป้าหมายในวันนี้ของเราก็คือ ไปที่หมู่บ้านหงชุน อยู่ห่างจากหวงซันไม่ไกล
หงชุนอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของหวงซัน เป็นหมู่บ้านเก่าแก่ อยู่ในเมืองอีเซี่ยน เป็นแหล่งท่องเที่ยวขึ้นหน้าขึ้นตาอีกแห่งของมณฑลอันฮุย ใกล้กับหงชุนยังมีอีกหมู่บ้านหนึ่งคือ ซีตี ทั้งสองหมู่บ้านได้รับการประกาศเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมจากยูเนสโกด้วยกัน ระหว่างทางเราก็ผ่านหมู่บ้านซีตีด้วย แต่ไม่ได้แวะ เวลาเอื้อให้เราเที่ยวได้แค่ที่เดียวเท่านั้น ซึ่งเราเลือกไปหงชุน เพราะใหญ่กว่า ระหว่างนั่งรถสังเกตสองข้างทางว่ามีการเลี้ยงผึ้งกันเยอะมาก
อย่างไรก็ตาม เท่าที่ฟังจากชาวบ้านที่นั่นเล่าให้ฟังบนรถโดยสาร เขาบอกว่า เที่ยวซีตีน่าจะดีกว่า เพราะเป็นของดั้งเดิม ที่หงชุนเป็นของสร้างใหม่เพื่อดูดนักท่องเที่ยวมากกว่า เรื่องแบบนี้ดูเหมือนจะเป็นเรื่องปกติสามัญของแหล่งท่องเที่ยวเมืองจีนไปแล้ว
สงสัยจะเป็นนกกระเต็นขาวดำใหญ่ ตัวใหญ่ยังกะนกพิราบ
ได้ห้องพัก อยู่ริมขอบหมู่บ้านทางตะวันออก
ยุงที่นี่ตัวเกือบเท่าแมลงวัน
จะเข้าเที่ยวหมู่บ้านต้องตีตั๋วนะครับ ต้องพกติดตัวให้ดีเพราะจะเข้าออกหมู่บ้านมีคนตรวจตั๋วตลอด
อาหารเที่ยงที่โรงแรม ดูพื้น ๆ แต่รสชาติดีทีเดียว
หลังอาหารเที่ยงเรายังไม่ไปไหนเพราะยังร้อนอยู่ นั่งดูทีวีในห้องพัก พอดีวันนี้ทีวีถ่ายทอดการแข่งขันกีฬาระดับเขต เลยได้ดูกีฬาฆ่าเวลาไป ไม่งั้นก็นั่งแกร่วไม่มีอะไรทำ แม้จะเป็นกีฬาระดับเขต ไม่ใช่ระดับประเทศ แต่พิธีปิดของเขาหรูหราอลังการระดับเอเชียนเกมส์เลยทีเดียว
ตอนแรกเราไม่ได้คิดจะออกไปจากหมู่บ้านสักเท่าไหร่ แต่เจ้าของโรงแรมแนะว่า น่าจะไปชมหมู่บ้านอีกแห่งหนึ่งอยู่ไม่ไกล เป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ท่ามกลางป่าไผ่ที่สวยงาม เราไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลย แต่ในเมื่อเขาเชียร์เสียขนาดนี้ ไปซะหน่อยก็ดี
ออกจากหมู่บ้านไปหมู่บ้านป่าไผ่
จนป่านนี้ ผมก็ยังไม่รู้ว่า ไอ้คำว่า os แปลว่าอะไร
ป่าไผ่ที่นี่สวยจริง เขาบอกว่า ที่นี่เป็นสถานที่ถ่ายทำหนังเรื่อง Crouching Tiger, Hidden Dragon และผมก็พบว่าการถ่ายภาพป่าไผ่ให้สวยอย่างตามองไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ไผ่ที่นี่จะขึ้นแยกกันโดด ๆ ไม่เป็นกอแน่นอย่างไผ่เมืองไทย แม้ป่าไผ่จะดูสวยจริง ดูแล้วก็ไม่ตื่นตาพอที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวมามาก ๆ ได้ จึงไม่แปลกที่หมู่บ้านนี้นักท่องเที่ยวน้อยมาก ออกจะวังเวง เดินแล้วกลัวผีหลอก เจอนักท่องเที่ยวไม่เกิน 40 คน
แม้นักท่องเที่ยวจะน้อย แต่ในตัวหมู่บ้านก็ยังมีโรงแรมเกสต์เฮาส์อยู่หลายแห่ง แต่ดูแล้วไม่น่าจะรุ่ง หมู่บ้านเงียบมาก ผมจะยกกล้องถ่ายภาพแต่ละทียังเขิน ๆ
เผยแพร่ : 1 ธ.ค. 66 แก้ไขครั้งล่าสุด : 13 ก.พ. 68